Wanneer we water rechtstreeks uit een fontein of kraan drinken, kunnen we vaak een metaalachtige smaak in ons gehemelte waarnemen. Daarom zijn er mensen die zelfs aangeven dat het water van een bepaalde plek niet lekker smaakt.
Maar is dat echt de smaak van water? Het antwoord is nee, water is een zuivere substantie, wat betekent dat het geen organische of anorganische verbindingen bevat die het smaak geven.
De hierboven genoemde metaalachtige smaak kan worden veroorzaakt doordat het water dat uit het spuitmondje komt, onder andere een hoog gehalte aan ijzer en andere mineralen bevat.
Waarom heeft water geen smaak?
Als we dieper op de materie ingaan, valt het volgende op.
Water is een chemische verbinding die bestaat uit twee waterstofatomen en één zuurstofatoom. Het molecuul staat bekend als (H2O). Zoals we al eerder hebben vermeld, is water een zuivere substantie, dat wil zeggen dat het in principe geen organische en/of anorganische verbindingen bevat die het smaak geven.
Bovendien wordt water beschouwd als een universeel oplosmiddel, waardoor het een groot aantal verbindingen kan oplossen, maar geen van deze verbindingen geeft het smaak.
Om een bepaalde smaak van water waar te nemen, gebruiken we onze smaakpapillen. Hun belangrijkste functie is het detecteren van de chemische verbindingen van alles wat ermee in contact komt. De smaak van eten en drinken wordt veroorzaakt door organische verbindingen zoals zuren, suikers, lipiden en aminozuren.
Zoals we al eerder zeiden, bestaat water niet uit organische verbindingen, dus water zelf heeft geen smaak.
Hoe geven we water smaak?
Er zijn echter verschillende manieren om water smaak te geven. Een van de meest voorkomende is dat water zelf smaak krijgt door de aanwezigheid van onder andere mineralen, chemicaliën, micro-organismen of metalen in de substantie zelf. Dit verklaart de metaalachtige smaak die we eerder noemden.
Een ander apart geval is flessenwater. Sommige bedrijven besluiten om water te bottelen uit de verschillende bronnen die we op aarde kunnen vinden. In deze gevallen is de watersmaak nul, dat wil zeggen dat het water geen smaak zou moeten hebben.
Veel merken voegen vaak organische verbindingen toe, voornamelijk mineralen en zouten, om het water een zoete of zoute smaak te geven.
Om de verkoopmogelijkheden op de markt te vergroten, kunnen deze merken, naast de reeds genoemde organische verbindingen, ook andere verbindingen toevoegen om het water een sterkere smaak te geven. Met deze techniek kunnen we water vinden met onder andere citroen-, sinaasappel-, perzik- of muntsmaak.
Voordat we water drinken, moeten we rekening houden met de belangrijkste kenmerken ervan, die aangeven dat het water kleurloos, geurloos en smaakloos moet zijn.
Als het water een onaangename geur afgeeft of niet transparant is, wees dan wantrouwend over de kwaliteit en probeer het niet.
Hoe geven we water smaak?
Er zijn echter verschillende manieren om water smaak te geven. Een van de meest voorkomende is dat water zelf smaak krijgt door de aanwezigheid van onder andere mineralen, chemicaliën, micro-organismen of metalen in de substantie zelf. Dit verklaart de metaalachtige smaak die we in het begin noemden.
Een ander apart geval is flessenwater. Sommige bedrijven besluiten om water te bottelen uit de verschillende bronnen die we op aarde kunnen vinden. In deze gevallen is de watersmaak nul, dat wil zeggen dat het water geen smaak zou moeten hebben.
Veel merken voegen vaak organische verbindingen toe, voornamelijk mineralen en zouten, om het water een zoete of zoute smaak te geven.
Om de verkoopmogelijkheden op de markt te vergroten, kunnen deze merken, naast de reeds genoemde organische verbindingen, ook andere verbindingen toevoegen om het water een sterkere smaak te geven. Met deze techniek kunnen we water vinden met onder andere citroen-, sinaasappel-, perzik- of muntsmaak.
Voordat we water drinken, moeten we rekening houden met de belangrijkste kenmerken ervan, die aangeven dat het water kleurloos, geurloos en smaakloos moet zijn.
Als het water een onaangename geur afgeeft of niet transparant is, wees dan wantrouwend over de kwaliteit en probeer het niet.
Waarom Smaakt kraanwater slecht?
Een van de grootste mythes over kraanwater is dat "als het slecht smaakt, het van slechte kwaliteit is", maar wat veroorzaakt precies de slechte smaak van water?
Chloor
Volgens de EU en de WHO is 99% van het openbare kraanwater in West-Europa drinkbaar. De slechte smaak van kraanwater houdt meestal verband met het chloor dat wordt toegevoegd voor een goede waterconsumptie.
Chloor wordt al honderden jaren gebruikt om water veilig te houden om te drinken. Het doodt micro-organismen zoals bacteriën, ziektekiemen en protozoa. Het doel is om het chloorgehalte op een voldoende niveau te houden om deze micro-organismen in de hele distributieketen te bestrijden. Dit is belangrijk, want hoewel drinkwater schoon uit de zuiveringsinstallaties komt, kunnen er onderweg micro-organismen in terechtkomen.
Na 100 jaar onderzoek is aangetoond dat chloor over het algemeen veilig is. De meest geciteerde bron is de Guide to Drinking Water Quality van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Deze gids benadrukt dat, hoewel er bepaalde risico's kunnen zijn, de waarde van chloor als desinfectiemiddel onbetwistbaar is.
De door de WHO, CDC en EU aanbevolen hoeveelheid vrij chloor in kraanwater is 0,2 tot 0,5 mg/l. De meeste mensen beginnen chloor te proeven bij ongeveer 0,2 mg/l.
Hoewel er geen bewijs is dat chloor slecht is voor de gezondheid, is het een van de belangrijkste oorzaken van de vieze smaak van kraanwater. Het goede nieuws is dat 95% of meer kan worden verwijderd met een actiefkoolfilter zoals EcoPro, EcoPro Compact, PitcherPro of BottlePro.
Zware metalen
Zware metalen in kraanwater zijn voornamelijk afkomstig van oude leidingen en industrieel afvalwater. De ophoping van deze metalen kan gezondheidsproblemen veroorzaken. Om deze reden, en ondanks het feit dat ze zeldzaam zijn in Europa, worden ze meestal genoemd als een van de belangrijkste verontreinigende stoffen in kraanwater.
De meest voorkomende zware metalen in kraanwater zijn koper, ijzer en lood, evenals kwik, nikkel en zink. IJzer, kobalt en zink worden beschouwd als essentiële mineralen, maar de concentraties in kraanwater zijn niet significant genoeg om een voedingswaarde te hebben.
Naast de gezondheidsproblemen die ze kunnen veroorzaken, zijn zware metalen een van de belangrijkste oorzaken van een slechte smaak in kraanwater. Gelukkig kunnen zware metalen, net als chloor, eruit gefilterd worden.
Ons EcoPro-filter is getest om de aanwezigheid van zware metalen zoals cadmium, lood, kwik, nikkel en mangaan met 90% of meer te verminderen. Het vermindert ook de concentratie van andere gezonde mineralen, zoals ijzer en zink. Helaas maakt filtertechnologie geen onderscheid tussen gezonde mineralen en ongezonde zware metalen.
Sporen van algen
De laatste oorzaak van een vieze smaak in kraanwater zijn sporen van algen. Hoewel dit minder vaak voorkomt dan chloor en zware metalen, kan het wel voorkomen (vooral midden in de zomer of vroege herfst wanneer de waterbronnen van meren vervuild zijn).
