Hoe waterfilters werken en waarom heb je er een nodig?

Ondanks het feit dat zoet water essentieel is voor het menselijk leven en overleven, weten de meeste mensen er weinig over. Sterker nog, de meeste mensen besteden veel meer tijd aan onderzoek naar de aankoop van een nieuwe tv dan aan drinkwater.

De standaardoplossing bij twijfel over de kwaliteit of smaak van kraanwater is flessenwater kopen. Het probleem is dat er in de meeste gevallen geen wetenschappelijk bewijs is dat flessenwater beter is.

Wereldwijd kiezen 600 miljoen huishoudens nu dagelijks voor flessenwater in plaats van kraanwater, voornamelijk op basis van anekdotisch bewijs.

Wat als er een veel betere en goedkopere manier was voor bijna elk huishouden om gezond, vers drinkwater uit de kraan te halen? Die bestaat en heet een waterfilter.

In dit artikel bespreken we alle belangrijke zorgen over kraanwater en hoe waterfilters zoals EcoPro deze aanpakken en hoe u het juiste waterfilter voor u kiest.

Dit is een lang artikel over hoe waterfilters werken, dus sla de conclusie over als u een eenvoudig antwoord wilt.

Waarom zouden we kraanwater moeten drinken?

Iets meer dan honderd jaar geleden moesten de meeste huizen water uit een lokale put halen en naar huis brengen. Het was zwaar, tijdrovend en onhandig. Met de introductie van kraanwater in elk huis was er plotseling bijna onbeperkte toegang tot schoon water thuis uit de kraan. Kraanwater was over het algemeen betaalbaar, gemakkelijk te gebruiken en veilig.

In de afgelopen 40 jaar heeft in sommige landen maar liefst 40-50% van de bevolking de consumptie van kraanwater vervangen door flessenwater. Honderden miljoenen mensen gebruiken weer gewoon water voor thuis. In deze periode is de kwaliteit van het kraanwater in Europa en Noord-Amerika over het algemeen verbeterd, niet verslechterd.

Flessenwater is niet alleen onhandig, maar ook rampzalig voor het milieu en 100-1000 keer duurder dan kraanwater. Sterker nog, het is niet gezonder of veiliger dan kraanwater. Sterker nog, op de meeste plaatsen met hard water zitten er meer mineralen in kraanwater dan in flessenwater.

Waar komt kraanwater vandaan?

3% van de watervoorraden op aarde is zoet water, maar slechts 0,4% is geschikt voor gebruik als kraanwater. De meest voorkomende bron is zoet oppervlaktewater, zoals meren, rivieren en bronnen. Dit is goed voor ongeveer 80% van het wereldwijde waterverbruik. Op de tweede plaats komt grondwater, inclusief aquifers. 98% van het zoete water op aarde is grondwater en het is ongeveer 60 keer zo overvloedig aanwezig als oppervlaktewater. Desondanks wordt grondwater steeds schaarser in dichtbevolkte gebieden door overmatig gebruik. Op de derde plaats, maar niet de laatste, komt ontzilt zeewater, dat vrijwel onbeperkt beschikbaar is, maar duur vanwege de hoeveelheid energie die nodig is.

De kwaliteit van de waterbron is essentieel voor goed kraanwater, maar niet de enige factor. Geavanceerde waterbehandeling kan vuil en verontreinigend water omzetten in schoon, zuiver kraanwater. In Europa en Noord-Amerika wordt meer dan 99% van het openbare kraanwater volgens internationale normen als schoon en veilig om te drinken beschouwd.

Dus waarom hebben we een waterfilter nodig als het kraanwater goed is?

Er bestaat een hardnekkige mythe dat kraanwater onveilig is om te drinken. We weten, in ieder geval in het grootste deel van Europa, de VS en Canada, dat deze mythe niet waar is. Uw lokale waterleverancier heeft het kraanwater al uitgebreid gefilterd en behandeld voordat u het gebruikt.

Ondanks de veiligheid van kraanwater, zijn waterfilters niet alleen voor hypochonders. Kraanwater kan een onaangename smaak hebben door chloor en de mineralen die erin zitten. Chemicaliën die tijdens het reinigingsproces aan kraanwater worden toegevoegd, kunnen ongezond zijn om te drinken. Het is mogelijk dat bacteriën en andere ziektekiemen in het water terechtkomen nadat het is gezuiverd. Als uw leidingen oud of gecorrodeerd zijn, kan het water sediment of metaalsplinters wegschrapen, die vervolgens in uw waterleiding terechtkomen.

Waterfilters kunnen zorgen voor lekkerder kraanwater en vormen een "laatste verdedigingslinie" voor wie er zeker van wil zijn dat zijn water veilig is. Daarom is het belangrijk om te begrijpen hoe waterfilters werken.

Wat zijn de meest voorkomende problemen met kraanwater?

Hoewel het meeste kraanwater in de ontwikkelde wereld veilig is, is veel ervan dat niet. Ontoereikend beheer van stedelijk, industrieel en agrarisch afvalwater betekent dat het drinkwater van honderden miljoenen mensen gevaarlijk verontreinigd of chemisch vervuild is.

Verontreinigingen die in bronwater aanwezig kunnen zijn, zijn onder andere:

• Microbiële verontreinigingen, zoals virussen en bacteriën, die afkomstig kunnen zijn van rioolwaterzuiveringsinstallaties, septische systemen, veeteeltbedrijven en wilde dieren.
• Anorganische verontreinigingen, zoals zouten en metalen, die van nature kunnen voorkomen of afkomstig kunnen zijn van stedelijk regenwater, industriële of huishoudelijke afvalwaterlozingen, olie- en gasproductie, mijnbouw of landbouw.
• Pesticiden en herbiciden, die afkomstig kunnen zijn van diverse bronnen, zoals landbouw, stedelijk regenwater en residentieel gebruik.
• Organische chemische verontreinigingen, waaronder synthetische en vluchtige organische chemicaliën, die bijproducten zijn van industriële processen en aardolieproductie, en ook afkomstig kunnen zijn van gas stations, stedelijk regenwaterafvoer en septische systemen.
• Radioactieve verontreinigingen, die van nature kunnen voorkomen of het gevolg kunnen zijn van olie- en gasproductie en mijnbouwactiviteiten.

Algemene indicatoren voor leidingwater

Deze indicatoren zijn parameters die worden gebruikt om de aanwezigheid van schadelijke verontreinigingen aan te geven. Testen op indicatoren kan kostbare tests voor specifieke verontreinigingen overbodig maken. Over het algemeen kan er een probleem zijn als de indicator buiten de acceptabele grens valt.

 

Waterhardheid

Hard water wordt vaak als negatief aspect gezien, maar er is geen wetenschappelijk bewijs dat waterhardheid gezondheidseffecten heeft. Het kan echter kalkaanslag veroorzaken in boilers en andere huishoudelijke apparaten en de levensduur ervan verkorten.

 

* niveau waarop de meeste mensen hardheid onaangenaam vinden

De Wereldgezondheidsorganisatie stelt dat "er geen overtuigend bewijs lijkt te zijn dat waterhardheid schadelijk is voor de gezondheid effecten bij mensen".

Veelvoorkomende overlast van kraanwater

Hoewel deze stoffen geen of weinig schadelijke effecten op de gezondheid hebben, kunnen ze het water onaangenaam maken (ongewenst om te drinken) of de effectiviteit van zeep en wasmiddelen verminderen. Sommige hinderlijke verontreinigingen veroorzaken ook vlekken. Verontreinigende stoffen kunnen onder andere ijzerbacteriën, waterstofsulfide en hardheid veroorzaken.

 

* Smaak is subjectief, dus wat voor de een lekker smaakt, kan voor de ander vies smaken.

Veelvoorkomend Verontreinigende stoffen in kraanwater

Dit zijn enkele chemicaliën en verontreinigende stoffen die problemen kunnen veroorzaken:

Pathogenen (Bacteriën en Virussen)

Als u rauw kraanwater rechtstreeks uit een kleine bergbron drinkt, bevat het hoogstwaarschijnlijk bacteriën zoals colibacteriën. Dit is volkomen normaal en kleine hoeveelheden maken u waarschijnlijk niet ziek.

Voor openbare kraanwatervoorzieningen is het echter cruciaal dat er geen colibacteriën, waaronder e. coli, in zitten.

Gelukkig is kraanwater in ontwikkelde landen behandeld met chloor, chlooramine of ozon om alle ziekteverwekkers te doden. In veel arme landen vormen ziekteverwekkers echter nog steeds een groot probleem. Daarnaast kunnen oude en slecht onderhouden watertanks en waterfilters in gebouwen de groei van bacteriën veroorzaken en het lokale drinkwater verontreinigen.

Chloor en chloorbijproducten

De meest voorkomende desinfectiemethode maakt gebruik van een vorm van chloor of chloorverbindingen, zoals chlooramine of chloordioxide. Chloor is een sterk oxidatiemiddel dat snel veel schadelijke micro-organismen doodt. Omdat chloor een giftig gas is, bestaat er een risico op vrijkomen bij gebruik. Dit probleem wordt vermeden door natriumhypochloriet te gebruiken, een relatief goedkope oplossing die wordt gebruikt in bleekmiddel voor huishoudelijk gebruik en die vrij chloor vrijgeeft wanneer het in water wordt opgelost.

Chloorgehaltes tot 4 milligram per liter (4 deeltjes per miljoen) worden als veilig beschouwd in drinkwater. Alle vormen van chloor worden veel gebruikt, ondanks hun nadelen. Een nadeel is dat chloor uit welke bron dan ook reageert met natuurlijke organische verbindingen in het water, waardoor mogelijk schadelijke chemische bijproducten ontstaan. Deze bijproducten, trihalomethanen (THM's) en haloazijnzuren (HAA's), zijn beide in grote hoeveelheden kankerverwekkend en worden gereguleerd door de Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA), de EU en de WHO. De vorming van THM's en haloazijnzuren kan worden geminimaliseerd door zoveel mogelijk organische stoffen uit het water te verwijderen vóór de toevoeging van chloor. Hoewel chloor effectief is in het doden van bacteriën, is het ook beperkt effectief tegen pathogene protozoa die cysten vormen in water, zoals Giardia lamblia en Cryptosporidium.

Chlooramine

Chlooramine wordt steeds vaker gebruikt als desinfectiemiddel. Hoewel chlooramine geen sterke oxidant is, zorgt het voor een langer residu dan vrij chloor vanwege het lagere redoxpotentiaal in vergelijking met vrij chloor. Het vormt ook niet gemakkelijk THM's of haloazijnzuren (desinfectiebijproducten).

Het is mogelijk om chloor om te zetten in chlooramine door ammoniak aan het water toe te voegen na toevoeging van chloor. Chloor en ammoniak reageren om chlooramine te vormen. Waterdistributiesystemen die met chlooramines worden gedesinfecteerd, kunnen nitrificatie ondergaan, omdat ammoniak een voedingsstof is voor bacteriegroei, waarbij nitraten als bijproduct ontstaan.

Lees meer over hoe chlooramine te verwijderen uit kraanwater.

Lood en andere zware metalen

Een van de meest complexe verontreinigingen is lood en andere zware metalen die uit leidingen lekken. De reden hiervoor is dat alle huizen die vóór 1980 zijn gebouwd in theorie loden leidingen kunnen bevatten. Wat de zaak nog erger maakt, is dat er geen betrouwbare manier is om te controleren of te meten, omdat uitspoeling aan en uit kan gaan. Steden/regio's met zacht kraanwater lopen extra risico.

Hoewel de WHO, EU en EPA richtlijnen hebben voor lood en kwik, bestaat er geen veilige grenswaarde voor baby's en kinderen. Daarom moet blootstelling aan lood zoveel mogelijk worden vermeden.

Lees meer over het verwijderen van lood uit kraanwater.

Nitraten

Nitraat wordt voornamelijk gebruikt in anorganische meststoffen. Het wordt ook gebruikt als oxidatiemiddel en bij de productie van explosieven, en gezuiverd kaliumnitraat wordt gebruikt voor de glasproductie. Nitraten komen van nature voor in planten, waarvoor het een belangrijke voedingsstof is, maar voor mensen is blootstelling op middellange tot lange termijn

Nitraat kan zowel oppervlaktewater als grondwater bereiken als gevolg van landbouwactiviteiten (inclusief overmatige toepassing van stikstofhoudende meststoffen en anorganische mest), door afvalwaterzuivering en door oxidatie van stikstofhoudende afvalstoffen in menselijke en dierlijke uitwerpselen, waaronder septictanks.

Arseen

Arseen maakt deel uit van de aardkorst en wordt veel aangetroffen in grondwater. Hierdoor is arseen een veelvoorkomend probleem voor bronwater in veel regio's wereldwijd, waaronder de Verenigde Staten. Arseen staat erom bekend diverse vormen van kanker te veroorzaken en wordt in verband gebracht met hart- en vaatziekten, beroertes en diabetes. Recent onderzoek heeft een verband aangetoond tussen arseengehaltes onder de 10 deeltjes per miljard en IQ-tekorten bij kinderen.

Waterzuiveringsinstallaties zijn zeer efficiënt in het verwijderen van arseen en vormen daarom over het algemeen geen risico in leidingwater.

PFAS

Perfluoralkyl- en polyfluoralkylstoffen (PFAS) vormen een grote groep door de mens geproduceerde chemicaliën die sinds de jaren 50 wereldwijd in de industrie en consumentenproducten worden gebruikt. Deze chemicaliën worden gebruikt voor de productie van huishoudelijke en commerciële producten die bestand zijn tegen hitte en chemische reacties en die olie, vlekken, vet en water afstoten. PFAS-chemicaliën omvatten PFOA en PFOS. De laatste jaren worden ze wereldwijd steeds vaker aangetroffen in leidingwater. Omdat ze niet gereguleerd zijn, detecteren normale watertesten geen PFAS.

Lees meer over hoe je PFAS uit kraanwater verwijdert.

Microplastics

Microplastics zijn ook een ongereguleerde verontreiniging. Onderzoek uitgevoerd in 2017-2018 toonde aan dat microplastics in 93% van al het flessenwater en 92% van het kraanwater voorkomen. We weten momenteel niet of er gezondheidseffecten zijn voor mensen, maar voorkomen is waarschijnlijk beter dan genezen.

Lees meer over microplastics in kraanwater.

Andere verontreinigende stoffen waar u zich waarschijnlijk geen zorgen over hoeft te maken

Er zijn veel waarschuwingen geweest over farmaceutische producten, waaronder anticonceptiepillen en antidepressiva. Maar zelfs als ze vaak worden aangetroffen, is de concentratie minder dan 1/1000 van wat er in een pil zit, dus het is zeer onwaarschijnlijk dat ze invloed hebben op mensen.

Hoe zit het met kraanwater in ontwikkelingslanden?

Volgens een rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) uit 2007 hebben 1,1 miljard mensen geen toegang tot een verbeterde drinkwatervoorziening; 88% van de 4 miljard jaarlijkse gevallen van diarree wordt toegeschreven aan onveilig water en ontoereikende sanitaire voorzieningen en hygiëne, terwijl 1,8 miljoen mensen jaarlijks sterven aan diarree. De WHO schat dat 94% van deze gevallen voorkomen kan worden door aanpassingen aan de omgeving, waaronder toegang tot veilig water. Eenvoudige technieken voor waterbehandeling thuis, zoals chloor, filters en desinfectie door de zon, en voor het bewaren ervan in veilige containers, zouden jaarlijks een groot aantal levens kunnen redden. Het verminderen van sterfgevallen door door water overgedragen ziekten is een belangrijk doel voor de volksgezondheid in ontwikkelingslanden.

TAPP Water verkoopt een speciale versie van TAPP 1 met ultrafiltratie, ontwikkeld en getest voor landen/regio's met een slechte waterkwaliteit. Neem contact met ons op voor meer informatie.

Hoe weet ik of mijn kraanwater veilig is om te drinken?

De normen voor de kwaliteit van drinkwater worden doorgaans vastgesteld door overheden of door internationale normen. Deze normen omvatten meestal minimale en maximale concentraties van verontreinigende stoffen, afhankelijk van het beoogde gebruik van het water.

Als u toegang heeft tot openbaar kraanwater, is het altijd het beste om eerst bij de waterleverancier het meest recente waterkwaliteitsrapport op te vragen. Grotere waterbedrijven voeren jaarlijks duizenden tests uit en stellen deze beschikbaar op hun websites. Andere doen dit jaarlijks en vereisen dat u het document opvraagt. Maar zoals we hierboven hebben aangegeven, testen openbare waterbedrijven niet op alles, dus er kunnen nog steeds microplastics of PFAS in uw kraanwater zitten.

Om uzelf te testen, zijn er twee alternatieven:

1. Zelftestkits - Deze bevatten meestal teststrips die testen op bacteriën, lood, pesticiden, nitrieten/nitraten, chloor, hardheid en pH. Een voorbeeld hiervan is de First Alert WT1 Drinkwater Test Kit of Complete Water Analysis Test Kit (ongeveer $ 30)
   2. Waterlaboratoria - Stuur een watermonster naar een waterlaboratorium en laat de inhoud ervan gedetailleerd analyseren. Nogmaals, dit zegt niet alles (microplastics en PFAS zijn niet inbegrepen), maar het geeft een goede indicatie van de kwaliteit.

Hoe zit het met flessenwater?

Er is geen wetenschappelijk bewijs dat flessenwater veiliger of gezonder is dan kraanwater of gefilterd kraanwater. Lees ons uitgebreide rapport over flessenwater versus kraanwater en gefilterd water.

Heb ik een waterfilter nodig?

Net als veel anderen maakt u zich zorgen over het verwijderen van verontreinigingen uit uw kraanwater, maar wat is waterfiltratie of waterzuivering en werkt het?

Waterzuivering is het proces waarbij ongewenste chemicaliën, biologische verontreinigingen, zwevende deeltjes en gassen uit water worden verwijderd. Het doel is om water te produceren dat geschikt is voor specifieke doeleinden, zoals menselijke consumptie (drinkwater). De gebruikte methoden omvatten fysische processen zoals filtratie, sedimentatie en destillatie; biologische processen zoals langzame zandfilters of biologisch actieve koolstof; chemische processen zoals flocculatie en chlorering; en het gebruik van elektromagnetische straling zoals ultraviolet licht.

Hoe werken waterfilters?

Er zijn veel verschillende soorten filtertechnologieën. Dit zijn de meest voorkomende, met meer informatie over hoe ze werken:

• Actieve kool (meestal in de vorm van korrelige actieve kool of koolstofblokken): Dit is het meest effectieve materiaal dat momenteel beschikbaar is voor waterfilters en verwijdert meer dan 70 veelvoorkomende verontreinigingen, terwijl de gezonde mineralen behouden blijven. Lees meer over actieve kool.
• Omgekeerde osmose (RO): Zeer effectief in het verwijderen van de meeste verontreinigingen die actieve kool niet verwijdert, maar ook alle gezonde mineralen. RO wordt altijd gecombineerd met actieve kool en soms met andere soorten filters, zoals IX. Lees meer over omgekeerde osmose.
• Ionenuitwisseling (IX): Zeer effectief in het verwijderen van hardheid uit kraanwater en zo het ontstaan van kalkaanslag. IX richt zich op specifieke stoffen voor verwijdering op basis van hun ionische lading, terwijl gewenste of onschadelijke mineralen in oplossing blijven.
• Destillatie: Destillatie is waarschijnlijk de oudste methode voor waterzuivering. Water wordt eerst verhit tot het kookpunt. Vervolgens stijgt de waterdamp op naar een condensor waar koelwater de temperatuur verlaagt, waardoor de damp condenseert, wordt verzameld en opgeslagen. De meeste verontreinigingen blijven achter in het vloeistofvat. Gedestilleerd water smaakt doorgaans niet lekker.
• Ultravioletlichtfilters (UV): UV-waterfilters verwijderen effectief 99,9% van de in water aanwezige micro-organismen. Het verwijdert echter geen andere veelvoorkomende verontreinigingen en moet daarom worden gecombineerd met bijvoorbeeld actieve kool.

Hoe werken actieve koolfilters?

Er zijn verschillende soorten actieve kool, zoals steenkool, hout en kokosnootschillen. Het meest gebruikte koolstofblok in waterfilters is gemaakt van kokosnootschillen, omdat dit het meest efficiënt en milieuvriendelijk is.

Het ongefilterde water stroomt door de druk door het filter. Op dat moment vindt filtratie plaats.

Microscopisch gezien is het koolstofblok een verzameling van vele kleine "bolvormige" deeltjes. Alle verontreinigingen blijven op het oppervlak van deze deeltjes achter. Sterker nog, ze "plakken" aan het oppervlak van de koolstofblokdeeltjes. Dit fenomeen wordt adsorptie genoemd.

Maar hoe zit het met bacteriën en microplastics? Deze verontreinigingen zijn veel groter dan de "chemische verontreinigingen" zoals nitraat en chloor. Hun filtratie is dus grotendeels gebaseerd op hun grootte. Dankzij de deeltjesgrootte (2 micron) passeren geen van de microplastics en slechts een klein deel van de bacteriën.

Welk waterfilter moet ik kiezen?

Dit hangt echt af van de bron van uw kraanwater. Voor openbaar kraanwater in Europa en Noord-Amerika is een hoogwaardig actiefkoolfilter over het algemeen meer dan voldoende. Voor bronwater of kraanwater in andere delen van de wereld kan een combinatie van RO-, IX- of UV-filters nodig zijn om alle verontreinigingen te verwijderen.

Wat is het beste waterfilter dat ik zelf kan installeren?

We hebben de meest voorkomende filters voor water in karaf/kan en kraanwater getest en vergeleken om te bepalen welk filter het beste bij u past op basis van 7 verschillende kenmerken, waaronder de totale eigendomskosten. Ontdek welk filter het beste scoort.

Bekijk de vergelijking van kraanwaterfilters. Lees ook over de beste waterfilters 2025.

Lees over de beste Routefilters voor op het aanrecht die geen installatie nodig hebben.

Hoeveel kost een waterfilter?

Een gemiddeld huishouden dat flessenwater verbruikt, geeft ongeveer $ 280 of € 240 per jaar uit aan flessenwater. De meeste mensen zouden aanzienlijk minder verwachten, omdat de kosten per fles veel lager zijn.

Een waterfilter kost al vanaf € 60 per jaar voor een hoogwaardig filter zoals EcoPro.

Waarom en hoe vaak moet ik de filters vervangen?

Je moet de filters regelmatig vervangen, anders koop je er geen. Alle filtersystemen werken op dezelfde manier: het water stroomt door een verwijderbare filterpatroon gevuld met een filtermedium zoals actieve kool. Filters kunnen bacteriën kweken, verstopt raken en niet meer effectief zijn. Volg het aanbevolen schema van de fabrikant voor het vervangen ervan.

Conclusie

We beloofden aan het einde een samenvatting van wat je moet weten over hoe waterfilters werken. Bij deze:

• De kwaliteit van drinkwater varieert sterk, afhankelijk van waar je woont, maar over het algemeen is kraanwater in Europa en Noord-Amerika veilig om te drinken.
• Waterfilters zijn geweldig om de smaak te verbeteren en verontreinigingen te verwijderen, waardoor het risico op het drinken van ongezond kraanwater wordt verminderd.
• Flessenwater is NIET gezonder dan kraanwater of gefilterd water en het is slecht voor het milieu.
• Voor kraanwater in Europa en Noord-Amerika is het beste waterfilter meestal een actiefkoolfilter voor kranen, zoals de EcoPro, of een waterkannenfilter. Voor putwater of vervuild leidingwater kunnen andere filters nodig zijn.
• Zorg ervoor dat u uw filters vervangt volgens de instructies van de fabrikant. Anders kan het kraanwater vuiler zijn dan het was.

 

Veelgestelde vragen over de werking van waterfilters

Dit zijn de meest voorkomende vragen die we op deze pagina krijgen: